Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yemişanlıq — is. Çoxlu yemişan bitən yer. Uşaqlar yemişanlıqda yemişan yığdılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giviş — (Şahbuz) yemişan. – Pətəx’ daşda giviş ağacı çoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaradənə — (Zəngilan) yemişan. – Qaradənə meşədə çoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qareyla — (Gəncə, Şuşa) yemişan. – Uşaxlar getdilər qareyla yeməyə (Gəncə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
za:ru — (Dərbənd) yemişan. – Za:runu yiyəllər də; – Yazuğ uşağ za:runi yiyib, ütgün ulub, qusa qusa qalutdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
otlaq — is. 1. Çoxlu ot bitən və mal qara otarılan yer. Naxırı otlağa buraxmaq. – İnək, camış, qoyun, quzu çıxar naxırda otlağa; Köçər arandan el, gedər yavaş yavaşca yaylağa. A. S.. Otlaqdan geri dönüb; Gəlir kəndə quzular. M. S.. 2. Bax otluq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızılgöz — is. zool. Qırmızı gözlü kəpənək növü. Ən çox yayılmış tırtıllar yemişan kəpənəyi və qızılgöz adlanan kəpənəklərin tırtıllarıdır ki, bu tırtıllardan sonradan həmin kəpənəklər əmələ gəlir. «Zoologiya» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şehduran — is. bot. Gülçiçəklilər fəsiləsindən yüksək dağ çəmənlərində bitən bir bitki. Gülçiçəklilər fəsiləsinin bir birindən az fərqlənən cavan növləri vardır. Belə cavan və filogenetik inkişafda olan cinslərə yemişan, gül və itburnu, böyürtkən, qaytarma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tala — is. Meşədə ağacsız, çılpaq yer, sahə; açıqlıq. Kiçikbəyim fındıq və yemişan kollarını əyərək otlaq bir talaya çıxdı. Ç.. Meşə qurtarırkən qarşılarında kiçik bir tala açıldı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
